Column Juli 2025

Ingewikkeld

 

 

In de avond lopend langs het wad zie je veel. Vogels die je aandacht van hun jongen proberen af te leiden op luidruchtige wijze. Prachtige vormen in kreken die half verscholen in de vele grassoorten liggen, soms droog en soms nat. Toch is er een soort harmonie tussen de vele bewoners en bezoekers te zien. Naast een hoop lawaai leven ze toch naast elkaar in een groot gebied. Je ziet eigenlijk weinig slachtoffers. Hooguit een verzwakt schaap langs de zeedijk die niet de beste verzorging genieten helaas. In het midden oosten zien we een heel andere wereld. Grote wolken van vernietiging, rook, ellende en dramatische taferelen. Niets wordt ontzien, zelfs de hulpverlening kan (en mag) daar niet veel doen en kent ook al slachtoffers. De propaganda viert hoogtij in deze bizarre ontwikkelingen. Wij als mensheid bedachten instituten als de Verenigde Naties, een Veiligheidsraad en verdragen over regels in een oorlog. Kostenplaatje van miljarden, veel werknemers en nog meer rompslomp er omheen. Ondertussen vindt er een genocide plaats waarbij iedereen toekijkt, ook de genoemde instellingen. De reden is om een vrede te bewerkstelligen de tegenstanders lam te leggen dan wel uit te roeien. Een nucleair programma dat niet gewenst is platgooien vanwege mogelijke gevaren. Met deze denkwijze gaan we gestaag onder denk ik, als ieder land uit voorzorg zijn buurland plat gooit kunnen we nog wel even. Het domino effect is gestart, de aanvaller wordt straks weer bedreigd door de volgende want stel je voor dat die kernwapens ontwikkeld. Het is te triest voor woorden om te zien hoe landen  onder leiding van een moderne dictator en een grote schare jaknikkers een volk uitroeit of aanvalt en verjaagt van hun eigen grond. Wij met zijn allen kijken toe en laten het toe terwijl we ergens onbewust betalen voor een organisatie die vrede moet bewaren over de wereld. Je mag haast hopen dat het weer terug gaat naar een landschap als het wad. Ingewikkeld toch of niet soms.