Een stil verleden

Een toneel vol met de meest vreemde attributen, stukken zelfgemaakt decor met soms wilde beelden en soms met prachtige thematische vormen. De ene keer een boshut en de andere keer een paleis in de Sahara, Kastelen en kelders, grotten en huiskamers. Het kon niet op, er gebeurde soms bizarre zaken zoals twee families die elkaar wilden opeten of een crisis rond een snoepwinkel inclusief een tandartsscene die zijn weerga niet kende.  Ook veel verdriet als eenzaamheid en verliefdheid, het kwam allemaal voorbij.  Veel verkleedpartijen en heel veel muziekjes die zeer sfeer versterkend waren, bijna legendarisch. Ooit ontstaan als het  onderwijstoneel in Dronten. Een samenwerking tussen scholen, docenten en een regisseur die op zijn beurt weer een muzikale tegenpool vond en hem op slinkse wijze wist te strikken om zijn talenten te ontplooien.  Prachtige scenes waarbij de regisseur soms ook meespeelde en daarbij nog wel eens een dansbeweging miste en vervolgens half in de coulissen belande. Als toetje de traditie verzorgd door de technische ploeg die in de laatste voorstelling altijd in was voor een geintje, een koffer die ineens niet meer te tillen was door een flink gewicht aan stenen er in, kortom een prachtig gebeuren die we 10 jaar gevuld hebben in de toenmalige oude Meerpaal. Ruim 4000 basisschoolkinderen genoten van alle ongein gespeeld door hun onderwijzers. Kilometers muziek is er voor gemaakt, ook in de nadagen nog iets voor de “ondergang” van de oude Meerpaal. Door de bekende problemen als geld en huur en weinig medewerking van de gemeente ging het uiteindelijk ter ziele. Toch een klein licht aan de horizon, er komt een collage van de muziek op mijn site. Voor iedereen die meespeelde en meewerkte toch een fraaie herinnering aan een jaarlijks feest voor heel veel kids.