Column oktober 2023

Springtij

​

Springtij, altijd weer een spannend verschijnsel op het eiland. De term staat ook voor een duurzaamheidscongres, een forum dan wel een bijeenkomst over duurzaamheid. Op Terschelling vraag je je dan af, ja alsof het daar zo duurzaam is. De trip begint al met een dieselgestookte snelboot die de deelnemers naar het eiland brengt. Op diverse locaties vinden de forums plaats, zo ook in de meest vervuilde loods van  rijkswaterstaat, een gebouw waar de gemeente ook geen raad mee weet helaas.

Er wordt gesproken over de band van het eiland en Springtij. Ik citeer, eigenlijk leven wij hier al generaties lang op een  duurzame manier.......... werd verteld door de organisator. Eigen volkstuintjes, vissen uit zee en jagen op konijnen en eenden en van het aangespoelde hout bouwen wij huizen. Beetje vreemd volk wat er rondloopt, op Terschelling rijdt de grootste concentratie 4WD diesels en Landrovers uit een ver verleden, men komt met een walmende snelboot gestookt op Diesel vanaf de wal naar het eiland, eet vegetarische bitterballen met behulp van gageltakjes, die overigens beschermd zijn en eet van foodtrucks die ook erg duurzaam zijn. Een gesprek op de veerboot ging over het weggedrag van een BMW waarbij de voorkeur duidelijk naar een 6 cilinder ging want die liep rustiger. Je vraagt je wat af, nee vrienden, in de eerste plaats moet je een plek centraal in Nederland zoeken om minimale reistijd te bevorderen. Als je dan zo nodig naar Terschelling wilt komen, neem een historisch zeilschip en zeil naar het eiland. Op Terschelling is praktisch geen afvalscheiding, bouwen we met stenen en wat hout en gaan gewoon naar de supermarkt die niet echt duurzaam is. In het seizoen komen hier heel veel grote auto's van  de havermelkjuppen die echt niet zonder kunnen, vaak niet of nauwelijks verkeersregels op een fiets kennen als ze uberhaubt al kunnen fietsen. Om dan als eilander te gaan fietsen is een risico, je vraagt je dan af, kom op, laten wij durven.