Column Mei 2024

Herdenken

 

Deze maand staat in het teken van herdenken. W.O.2 heeft diepe sporen achtergelaten. Mensen die ongelofelijk veel leed hebben veroorzaakt. Iedere vorm van geweten leek te zijn verdwenen. Hoe kan zoiets toch gebeuren vraag je je dan af. Na het zien van veel documentaires wordt die vraag alleen maar groter. Dan volgen de jaren van herdenking. Dit jaar met een enorme veiligheidsgordel om de nationale herdenking heen. Men was nogal bang voor protestacties die met name gevoed worden door de oorlogen elders. Waar zijn de normen en waarden gebleven vragen we ons al jaren af. Moet je tijdens ons nationaal moment dan ook zo nodig nog acties ondernemen, ik denk het niet. Enig respect voor deze herdenking is wel op zijn plaats. Men vocht voor onze tegenwoordige vrijheid. Maar dat wil nog steeds niet zeggen dat je alles maar kunt doen. In deze tijd komt een hoogleraar even melden dat het een grondwettelijk recht is dat je niet mag verbieden. Dat is net zoiets als dat 100 mensen in een vliegtuig schoner is omdat ze tegelijk vliegen. Dat het toestel een record hoeveelheid kerosine verbruikt met bijna ontelbaar veel andere vluchten per dag vergeten ze maar even. Krampachtig valt men terug op statistieken en probeert vandaar uit zijn gelijk te halen. Ja, je hebt rechten maar daarnaast ook plichten. Die plichten bestaan deels uit normen en waarden waarnaar je leeft. Door een overstromende mediavoorziening, een slecht bestuur van het land, wat ons voorbeeld moet, zijn kweek je een samenleving die niet echt meer sociaal met elkaar omgaat. Op dit moment zijn er verschillende oorlogen aan de gang. Als de hele wereld die zouden  afkeuren, niet meer van wapens en kennis zouden voorzien zou er misschien licht aan de horizon verschijnen.